Piczomira królowa Branlomanii (1987)

Frywolny, pełen dowcipu i wyuzdanej wesołości żart z lat młodości największego polskiego komediopisarza, który przez długi czas uważano za falsyfikat. Uznawany za wybitnie rozwiązły i rubaszny, a właściwie za pornografię, musiał czekać aż dwa wieki (188 lat!) na swą sceniczną premierę.

Autor sztuki: Aleksander Fredro
Tytuł oryginalny: „Piczomira królowa Branlomanii”
Produkcja: 1987 lub 1988 (brak informacji)
Premiera TV: brak informacji (prawdopodobnie tylko wideo)

Reżyseria:

Zdzisław Leśniak

Muzyka:

Jerzy Woy-Wojciechowski

w napisach jako: Jerzy Woy

Obsada:

Zdzisława Specht

-

Halina Głuszkówna

-

Tadeusz Pluciński

-

Jan Tomaszewicz

-

Tadeusz Hanusek

-

Zbigniew Korepta

-

Eugeniusz Robaczewski

- (w napisach imię: Eugieniusz)

Włodzimierz Saar

-

Marek Prażanowski

-

Bogusław Koprowski

-

Krzysztof Chmielowski

-

Zdzisław Leśniak

-

Wanda Elbińska

-

Jerzy Bielenia

-

Rudolf Gołębiowski

-

Marek Kępiński

-

Anna Kryszak

-

Bronisława Kwietniak

-

Beata Maczuga

-

Mirosław Kowalczyk

-

Jacek Piotrowski

-

Mirosław Tymosiak

-

Sławomir Żmijewski

-

Jerzy Wejnert

-

Zdzisław Nowicki

-

Bohdan Łazuka

słowo wstępne / gospodarz wieczoru (w napisach imię: Bogdan)

Notatki:
Przedstawienie zarejestrowano w Teatrze Syrena w Warszawie.
Premiera odbyła się 8 lipca 1987, jednak zapis spektaklu najprawdopodobniej nie pochodzi z premiery lecz jest kompilacją zapisów z kilku przedstawień.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


02.171104

---

(POL) polski,

---