Książę Nocy (2004)

Świat marginesu: lumpów, paserów, prostytutek i doliniarzy żyjących na obrzeżu spraw i reguł normalnego społeczeństwa od zawsze pociągał Marka Nowakowskiego jako tworzywo literackie. Zaintrygowany jego barwnością, żywotnością, bezwzględnością, ale i rygorystycznym przestrzeganiem własnego kodeksu, niezależnością i wewnętrzną solidarnością, pisarz uczynił to środowisko zbiorowym bohaterem swoich pierwszych tomów opowiadań: "Ten stary złodziej" i "Benek kwiaciarz".
W kolejnych tomach nie odchodził od tej tematyki, poszerzając jedynie krąg dotychczasowych bohaterów o przeciętnych, zwyczajnych ludzi. Wplatał w to wątek autotematyczny, świadczący o tym, że postrzegał samego siebie jako znajdującego się w pół drogi między marginesem i "elitarnym" światem literatury.
Taką właśnie rolę "pomiędzy" wyznacza w "Księciu Nocy" swemu alter ego, Krzysztofowi, nastolatkowi z porządnej rodziny, który w dźwigającej się dopiero z wojennych ruin Warszawie próbuje, podobnie jak jego koledzy, znaleźć swoje miejsce, nauczyć się żyć. W domu ojciec Krzysztofa, dawny piłsudczyk, uczestnik wojny 1920 r., uczciwy i naiwny ideowiec, nie pojmuje, dlaczego przynależność do partii jest warunkiem koniecznym do tego, by mógł pełnić funkcję kierownika szkoły. Wystraszona matka przekonuje go, by nie próbował tego zrozumieć, ale podporządkował się wymogom, bo inaczej ściągnie kłopot na całą rodzinę.

Jakże inaczej, w oczach Krzysztofa, podchodzi do życia poznany przypadkowo Książę Nocy - król stołecznego półświatka, alfons-sybaryta, cynik i lekkoduch, który staje się przewodnikiem i mistrzem naiwnego młodzika. Zafascynowany nim samym i podskórnym życiem miasta, chłopak odwiedza z Księciem paserskie meliny, bary, fotoplastykony, mieszkania dziwek. Podpatruje go, stara się naśladować jego nonszalancki i kpiarski sposób bycia, bierze za dobrą monetę jego mistyfikacje, barwne, zmyślone opowieści. Zaraziwszy się wolnością Księcia, sam w końcu ucieka z domu, nocuje na dworcu, chłonie nowe wrażenia. Jeden z jego kolegów na krótko dołącza do "orszaku" podążającego za Księciem, ale szybko odkrywa, że ów "nauczyciel życia" to pozer, "picer", kłamca, który wstydzi się swojej matki, troszczącej się o podstarzałego synka, ale szybko mięknie wobec stanowczości kochanki- dziwki, bez skrupułów wciąga do "zawodu" młodą, delikatną dziewczynę, lecz nigdy nie zabierze chłopaków na obiecany wielki "skok". W końcu trafi do więzienia, by po paru latach wrócić stamtąd zgaszony, posiwiały. Ale przez ten czas Krzysiek stanie już na własnych nogach, a z młodzieńczych przygód, marzeń i fascynacji zrodzą się pierwsze próbki literackie. Po dawnym idolu pozostanie jednak żywe wspomnienie. [PAT]





Autor sztuki: Marek Nowakowski
Tytuł oryginalny: „Książę Nocy”
Produkcja: 2004
Premiera TV: 27 wrzesień 2004

Reżyseria:


Muzyka:
opracowanie muzyczne


Obsada:
Książę Nocy

Krzysztof

Tońko

Czarek

Edek

Zbyszek Młotek

Student

Zetempowiec

Matka Krzysztofa

Ojciec Krzysztofa

Ita

Wiśka

Teresa

Pan w Złotych Okularach

Mężczyzna w Bryczesach

Stalinowiec

Matka Księcia Nocy

Terry

Dzielnicowy

Saksofonista




IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.171028

(POL) polski,










Brak komentarzy:

Prześlij komentarz