Biała (1996)

Opowieść o tragicznie zakończonej miłości Jana i Pauliny, historia ich spotkań, rozstań i powrotów. Gdy Pauliny nie ma, życie Jana upływa na czekaniu, rozmyślaniu o niej, wpatrywaniu się w rysy jej twarzy powielone na dziesiątkach fotosów. Krótkie, czułe, namiętne spotkania zwykle kończą się zapowiedzią rozstania - Paulina wciąż się spieszy, czeka na nią mąż albo wyjeżdża z teatrem na występy. Rozmowy kochanków brzmią prawie tak banalnie jak kawiarniane przeboje - byłam pod twoim oknem i było ciemno, gdzie byłeś... tęskniłem, dlaczego nie dzwoniłaś...
bałam się, że o mnie zapomniałeś... bałem się, że nie chcesz mnie widzieć... Prawdziwa udręka, niespełnienie, miłosna egzaltacja - skrywają się pod podszewką słów. Jan najzwyczajniej w świecie pragnie, aby razem byli szczęśliwi. Ze mną to niemożliwe, odpowiada Paulina. Nie może odejść od męża ani z nim być. Nie znajduje oparcia w Janie, bo zbyt różnią się od siebie. Jemu wystarczają "wszystkie pierwsze śniegi, jakie pamiętał", jakie widział ze swego okna na dachu pobliskiego garażu. Jej "trzeba wysokich śniegów", żeby się oczyścić, żeby być Białą. Nie mogąc wybrać żadnego ze swych partnerów, postanawia odejść od obu, odejść na zawsze. [PAT]



Autor sztuki: Adolf Rudnicki
Tytuł oryginalny: „Biała”
Produkcja: 1996
Premiera TV: 14 kwiecień 1997

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Paulina

Jan

Emilia

Goldman

Bernard

Piosenkarka

Aktor; nie występuje w czołówce

Aktor; nie występuje w czołówce

Aktor; nie występuje w czołówce

Aktor; nie występuje w czołówce



IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
  • Biała (1960) reż. Adam Hanuszkiewicz


02.170720

(POL) polski,


- BRAK ILUSTRACJI -

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz