Apollo z Bellac (1961)

Fabuła sztuki jest nadzwyczaj prosta. Nieśmiała, pełna zahamowań dziewczyna imieniem Agnieszka spotyka przypadkiem niejakiego pana de Bellac, który zdradza jej tajemnicę powodzenia u mężczyzn. By je zdobyć, wystarczy tylko mówić wszystkim, że są piękni. Agnieszka zaczyna stosować receptę nieznajomego w pracy. Umiejętnie łechtając próżność współpracowników i zwierzchników, sprawia, że nudne biurowe życie zmienia się nie do poznania.[TVP]
"Apollo z Bellac" to jedna z głośniejszych, lecz nie najwyżej cenionych sztuk Giraudoux. Pełna subtelnej satyry i poezji; lekka, a przez to łatwa do strywializowania przez nieumiejętną inscenizację. W mistrzowskiej reżyserii Adama Hanuszkiewicza ukazuje jednak całą swą wartość. Staje się poematem o ludzkiej tęsknocie do piękna, o jego potrzebie i obecności w każdym, nawet najbardziej antypatycznym człowieku. Wybitny spektakl Hanuszkiewicza promieniuje ciepłem i życzliwością w ukazywaniu ludzkich spraw, zarówno tych małych i śmiesznych, jak i większych, ważnych. Oprócz reżyserii wielką zaletą przedstawienia jest aktorstwo. Godne szczególnej uwagi są zwłaszcza znakomite kreacje Kaliny Jędrusik, Jacka Woszczerowicza i Adama Hanuszkiewicza.





Autor sztuki: Jean Giraudoux
Tytuł oryginalny: "L'Apollon de Bellac" (także "L'Apollon de Marsac")
Przekład: Maria Serkowska, Henryk Rostworowski
Produkcja: 1961
Premiera TV: 10 lipiec 1961

Reżyseria:


Muzyka:
(opracowanie muzyczne)


Obsada:
Dyrektor

Agnieszka

Apollo

Teresa

Panna Chewredent

Sekretarz generalny

Woźny

Lepedura

Rasennik

Szulce

De Gracheteon

-



Notatki:
Rzeczywista premiera tego spektaklu w telewizji odbyła się 17 marca 1958 r., jednak zapis tamtego przedstawienia już wkrótce po emisji zaginął (najprawdopodobniej został przypadkowo zniszczony, chociaż możliwe jest, że nadal znajduje się gdzieś w ukryciu w archiwach TVP). Dlatego też, gdy kilka lat później miała nastąpić powtórka emisji spektaklu w telewizji, z braku kopii zapisu powtórzono całą inscenizację spektaklu w TVP od nowa, w tej samej, niezmienionej obsadzie... Szczęśliwe zapis tej swoistej powtórki zachował się do naszych czasów i w w chwili obecnej (kwiecień 2017) jest to najstarszy znany, zachowany w całości spektakl Teatru Telewizji.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)



200211

(POL) polski,










Brak komentarzy:

Prześlij komentarz