Awantura w Chioggi (1995)

W małym, portowym miasteczku budzi się dzień - z mroku wyłaniają się kontury ulic, domów, żagli na horyzoncie. Na ulicy rozsiadają się kumoszki z Chioggi. Ruchliwe dłonie splatają koronki, a języki też pracują bez przerwy. Pod nieobecność mężczyzn, którzy wypłynęli w morze, żony, narzeczone, matki i siostry rybaków plotkują, dowcipkują, wymyślają intrygi. Kłócą się o narzeczonych, o przymioty własnej urody i charakteru. Wracający z połowu mężczyźni zapalczywie włączają się w babskie swary. Zwaśnionych próbuje godzić przybyły z Wenecji koadiutor Isidoro, mając do pomocy groźnego woźnego sądowego.
Życzliwa ingerencja przedstawiciela władzy prowadzi ku szczęśliwemu zakończeniu bójki wznieconej przez zazdrość, podsycanej kobiecymi plotkami. Na ślubnym kobiercu stają trzy pary, a ogólne pojednanie kładzie kres awanturze właściwie o nic. [PAT]




Autor sztuki: Carlo Goldoni
Tytuł oryginalny: "Le baruffe chiozzotte" (także: "Le baruffe chioggiotte o ancora, semplicemente", "Le chiozzotte")
Przekład: Jerzy Jędrzejewicz
Produkcja: 1995
Premiera TV: 13 listopad 1995

Reżyseria:

Maciej Englert

Muzyka:

Irena Kluk-Drozdowska

opracowanie muzyczne

Obsada:

Krzysztof Kowalewski

Padron Fortunato

Joanna Jeżewska

Donna Libera

Anna Korcz

Orsetta

Agnieszka Suchora

Checca

Adam Ferency

Padron Toni

Maria Mamona

Donna Pasqua

Ewa Gawryluk

Lucietta

Henryk Bista

Koadiutor Isidoro

Bronisław Pawlik

Padron Vicenzo

Marcin Troński

Woźny sądowy

Krzysztof Stelmaszyk

Titta-Nane

Zbigniew Suszyński

Toffolo

Jan Pęczek

Beppe

Witold Wieliński

Sprzedawca dyni

Notatki:
Spektakl misterny i delikatny niczym weneckie koronki tkane rękami jego bohaterek, a jednocześnie pełen temperamentu i humoru, tętniący życiem jak wenecki karnawał w czasach Goldoniego - zachwycali się krytycy i widzowie po premierze w Teatrze Współczesnym w Warszawie w czerwcu 1993 r. Widowisko jest telewizyjną wersją przedstawienia zrealizowanego przez Macieja Englerta w dwusetną rocznicę śmierci autora. Napisana w 1762 r. sztuka należy do najlepszych komedii Carla Goldoniego (1707-93), choć jest rzadziej grywana niż np. "Sługa dwóch panów".
Włoski komediopisarz, syn weneckiego lekarza, prawnik z zawodu, miał w dorobku ponad 200 sztuk przeznaczonych dla teatrów włoskich i francuskich. Nie wszystkie były arcydziełami, ale przecież nie przypadkiem Goldoni nazywany jest odnowicielem rodzimego teatru - czerpiąc inspiracje z tradycji commedii dell'arte, przełamał schematyzm scenariuszy, przywrócił rangę tekstowi literackiemu, odżegnał się od typowości i umowności postaci, dodatkowo odrealnionych poprzez maski i kostium. Finezyjna i widowiskowa komedia przywodzi na myśl płótna włoskich mistrzów, jak Canaletto (a właściwie obaj malarze znani pod tym nazwiskiem) czy Francesco Guardi. Skojarzenia malarskie nasuwają się już od pierwszych scen.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)

• Awantura w Chioggi (1966) - Teatr TV, reż. Czesław Szpakowicz
• Awantura w Chioggi (1977) - Teatr TV, reż. Jadwiga Chojnacka

03.180213

---

(POL) polski,

---

- BRAK ILUSTRACJI -